Begrip tonen

Je hoort het vaak in gesprekken. Mensen spreken uit dat ze begrip hebben voor je situatie. Vooral in zakelijke gesprekken of bij een (telefonische) helpdesk. Dit leer je vaak in trainingen waar je te maken hebt met het ombuigen van tegenwerkend gedrag naar meewerkend gedrag. Ik heb bijna 10 jaar als horecaportier gewerkt en ook daar leerde ik dit mijn portiersopleiding. Als men uitspreekt dat er begrip is voor de situatie van de ander dan zal deze persoon het gevoel krijgen dat de mensen aan hun kant staan en dat ze met hun mee voelen. Dus dan komt er een vriendschappelijke sfeer in plaats van een vijandige.

Als mensen zich niet begrepen voelen dan zal er een soort van verdedigende houding aangenomen worden en dan gaat het al snel naar een situatie van winnen of verliezen. Om dit te voorkomen word er direct in het begin al gezegd dat je begrip hebt voor de ander zijn situatie. Alleen er is een groot verschil tussen enkel uitspreken dat je het begrijpt en het ook echt begrijpen. Als je uitgesproken hebt dat je begrip voor de ander zijn situatie hebt dan kan de ander voelen of je dat meent. En alles wat je daarna doet of zegt zal aangeven of het begrip er ook echt is. Dit staat los van of jullie het met elkaar eens zijn of niet. Ik hoef het namelijk niet eens te zijn met iemand anders om zijn of haar situatie te begrijpen.

Als je uitspreekt dat je begrip voor iemand zijn situatie hebt en je gaat daarna dingen zeggen of doen die totaal niet in de richting van die persoon zijn situatie liggen. Dan zal deze persoon al snel het gevoel krijgen dat hij niet begrepen word. Hij kan dan aangeven dat je hem hoogstwaarschijnlijk niet begrijpt. Op zo’n moment heb je een keuze. Ga je volhouden dat je het begrijpt of ga je vragen om meer informatie. Want het kan goed zijn dat je ook echt overtuigd bent dat je de ander begrijpt maar dat je je vergist hebt. “Waarom zou ik je niet begrijpen?” Of “Wat heb ik dan verkeerd begrepen?” kunnen vragen zijn die je dan kan stellen. De andere persoon zal zich hierdoor alsnog begrepen kunnen voelen en de dynamiek van het gesprek blijft vriendschappelijk. Maar ga je daarentegen aangeven dat je de ander wel begrijpt en je gaat daarna weer de fout in. Dan heb je heel snel kans op een vijandelijk gesprek. Ben hier dus voorzichtig mee.

Zoals ik al zei leer je het begrip tonen vaak ik trainingen waarmee je te maken krijgt met tegenwerkend gedrag. Er is bijvoorbeeld een bepaalde regel en mensen zijn het daar niet mee eens. Als je deze regel wil handhaven en je wil meewerkend gedrag bewerkstelligen. Dan is het belangrijk om begrip te tonen en in het gesprek langs de ander te komen staan. En dan bedoel ik langs iemand staan in de symbolische vorm. Als je geen begrip toont en je gaat proberen meewerkend gedrag af te dwingen dan sta je dus (symbolisch) tegenover de ander. Oftewel een vijandige houding. En op een vijandige houding komt een defensieve reactie, oftewel tegenwerkend gedrag.

Daarom is het dus heel belangrijk dat als je uitspreekt dat je begrip voor deze persoon hebt dat je dat ook echt meent. En dat de ander dat ook kan voelen. Alles wat je daarna doet wijst dan ook op dat je begrip voor hun hebt. Het begrip tonen word vaak op een standaard manier gebruikt en dan is het begrip er vaak niet. Waardoor er uiteindelijk een groter conflict kan ontstaan omdat mensen zich ondanks dat het gezegd word niet begrepen voelen. En als er aangegeven word dat je het verkeerd begrepen hebt en vraagt niet naar verduidelijking dan blijf je hoogstwaarschijnlijk op dezelfde koers en dan zal het gesprek gaan escaleren.

Merk jij dat bepaalde gesprekken vaak uit de hand lopen? Dat je bedoeling is om te de-escaleren en het escaleert juist? Probeer dan eens te letten op wat ik hierboven beschrijf. Het kan natuurlijk aan veel meer dingen liggen en het hoeft niet altijd aan jou te liggen. Maar check eens even of je ook echt begrijpt wat de ander verteld. Misschien zit daar de oplossing al. Heb je verder hulp om je social skills te verbeteren? Neem dan contact met me op.