Leer een kind hoe het zijn problemen op kan lossen

Ik wil vast 1 misverstand uit de wereld hebben voor dat deze er is. Het lijkt nu of ik precies denk te weten hoe ik kinderen op moet voeden. Dat is natuurlijk niet zo. Maar ik weet wel hoe bewustzijn werkt. En als je bewust bent over hoe ons leven in elkaar zit dan is het opvoeden van kinderen ook een stuk makkelijker. Ik zie heel veel ouders om mij heen die alles doen voor hun kind. En begrijp me niet verkeerd, je kind is je meest kostbare bezit, laat daar geen misverstand over bestaan. Maar als wij altijd proberen te zorgen dat ze hun hoofd niet stoten gaan we er juist voor zorgen dat ze in hun latere leven heel vaak hun hoofd gaan stoten.

Als een mens geboren word dan kan het eigenlijk vrijwel niks. Dan moet ervoor gezorgd worden, luiers verschoond worden, leren lopen, leren praten en ga zo maar door. Er komt een  moment  dat ze hun eigen ding gaan doen en dan moeten we goed opletten. Dan gaan ze de wereld ontdekken en hun grenzen opzoeken. En die grenzen opzoeken dat houd eigenlijk nooit meer op. In het begin gaan we heel snel over de grens heen en dat heeft vaak vervelende gevolgen. Maar als we weten dat we hier op aarde zijn om te leren en om daardoor ons bewustzijn te laten groeien. Dan weten we ook dat we juist door die vervelende gevolgen het meeste leren. Heel in het begin van deze ontdekkingsreis moeten we ze ondersteunen zodat ze er achter komen hoe het werkt. Dat als ze iets doen dat dat een gevolg heeft. Als ze dit snappen zullen ze in het begin zonder enige rem dingen doen en dan zijn de gevolgen heel groot. Dit is een fase waarin we de kinderen zeker nog moeten ondersteunen. Alleen komt er een moment dat we dat los moeten laten. En hier gaat het vaak fout.

Ouders moeten de kinderen op een zeker moment loslaten en hun eigen hoofd laten stoten. Zie het als een kind leren fietsen zonder zijwielen. Je houd het kind vast en jij hebt de controle. Op een bepaalde moment hebben ze een bepaalde vaart en nemen ze langzaamaan zelf de controle over tot het moment dat je ze los laat en dat ze het helemaal zelf moeten doen. Als ze dan eenmaal fietsen en ze dreigen te vallen dan kan jij er helemaal niets meer aan doen. Het enige wat je dan kan doen is als ze daadwerkelijk vallen er voor hun zijn en ze leren hoe met deze situatie om te gaan. Kinderen zijn op den duur op een punt dat ze zelf moeten ervaren welke gevolgen hun acties hebben. Je kan 100x tegen een kind zeggen dat ze iets wat heet is niet meteen in hun mond moeten stoppen. Maar ze weten het beter als ooit tevoren als ze hun tong verbrand hebben en daar een paar dagen last van hebben.

Dit loslaten is vaak het moeilijkste. De controle over je kind loslaten. En dat doen we vaak met de allerbeste intenties. Alleen kunnen we daar ook in doorslaan. En vaak komt dat omdat we niet willen dat ons kind voelt wat wij ooit hebben gevoeld. Vaak zit er bij onszelf een trauma van een vervelende gebeurtenis in ONS leven in de weg. Een onverwerkte pijn waarvan we willen dat ons kind dat nooit hoeft te voelen. Alleen is het vaak als we dit trauma niet verwerken dat we het doorgeven aan onze kinderen. Dan gaan hun juist soortgelijke dingen meemaken. Het is natuurlijk niet altijd zo, dus het wil niet zeggen dat het 100% zeker is dat ze dit over gaan nemen. Alleen de kans is wel heel groot. Kinderen werken als spiegels en vaak zien we in de kinderen onze eigen lading. Als er iets is wat niet verwerkt is dan kun je dat via de kinderen zien. Vaak gaan we het dan ook bij het kind zoeken terwijl het juist bij de ouders te vinden is. Net als bij honden, een hond die een bepaald gedrag vertoond hoeft vaak niet gecorrigeerd te worden. Het zijn juist de baasjes die gecorrigeerd moeten worden.

Het gaat erom dat kinderen weerbaar zijn om in onze maatschappij te overleven. Weerbaar worden ze door hun eigen keuzes te maken en daar ook hun eigen gevolgen voor te dragen. Want ze worden toch wel overal aan blootgesteld. Dat kunnen we never en nooit tegen gaan. De wereld bestaat niet alleen maar uit roze wolken en unicorns. Zorg dat kinderen weten hoe ze bepaalde situaties in moeten schatten en dan waar nodig met vervelende situaties om moeten gaan. Dat ze ervan leren en dat bewustzijn gebruiken om bij hun volgende keuzes niet weer de mist in te gaan. Meer kun je niet doen. Want als je altijd maar gaat zorgen dat ze hun hoofd niet stoten en jij de klappen voor hun op gaat vangen worden ze niet weerbaar. En er komt een moment dat jij er niet meer bent en dan moeten ze het ook alleen doen.

Heb jij moeite met het loslaten van je kinderen? Of zit je continu in de zorgen om je kind en kun je daarom niet meer van de opvoeding genieten? Neem dan contact met me op. Dan kunnen we gaan kijken waar dit vandaan komt. Want kinderen opvoeden moet leuk zijn. Het is af en toe pittig. Maar teveel zorgen maken is niet de bedoeling en bovendien niet gezond.