Verwachting word vaak teleurstelling

Ook weer iets waar we hoogstwaarschijnlijk elke dag mee te maken. We gaan iets doen en verwachten dat het op een bepaalde manier gaat lopen. Of we doen iets met een verwachting over wat voor uitwerking het zal hebben. We verwachten dat een bepaalde persoon op een bepaalde manier is. Of we verwachten dat het weer is zoals we in ons hoofd hebben. Het kan op 100.000 verschillende manieren gaan maar wij hebben vaak maar 1 scenario in ons hoofd. En als het dan niet gaat zoals we verwacht hadden volgt er vaak een teleurstelling. En daaruit komt vaak weer stress. Vaak komt er van tevoren al veel stress omdat we te veel bezig zijn met wat er gaat komen. Dan gaan we vaak denken wat er allemaal kan gebeuren en daar gaan we over nadenken en onze actie daarop aanpassen. Kortom we creëren heel veel keuzes omdat we willen dat het allemaal gaat zoals wij willen, en meer keuzes geeft vaak weer keuzestress.

Verwachtingen zijn gebaseerd op controle. We willen de controle hebben over wat er gaat gebeuren. Maar kunnen we dat wel? Het verleden staat vast, het heden daar hebben we invloed op en de toekomst is een vraagteken. We weten en kunnen niet weten wat er in de toekomst gaat gebeuren. We zijn allemaal onderdeel van een groter geheel. En dat grote geheel is zo groot dat wij dat als mens niet kunnen overzien. Alles is op elkaar ingespeeld en alle levenslessen van iedereen lopen heel geraffineerd door elkaar heen. De les van de ene persoon is ook een les voor vele anderen. Iedere les is als een schokgolf. De hoofdles is voor de persoon zelf en iedereen die daar in de buurt is kan daarvan leren. De keuze van de ene persoon is een onderdeel van de les van een ander. Dus als wij onze keuzes gaan baseren op wat wij denken dat goed voor ons is dan gaan we eigenlijk op de stoel van het universum zitten en wij gaan dan bepalen wat goed voor iemand is en wat niet.

We kunnen verschillende dingen doen met een verwachting. We kunnen als een verwachting tegenvalt deze verwachting bijstellen. Je kan er flexibel mee omgaan zodat het geen teleurstelling word. Maar dan zijn we nog steeds aan het sturen. Maar we kunnen ook zorgen dat we gaan verwachting hebben. Er open in gaan en zien wat er komt. De verwachting loslaten, doen wat voor ons op dat moment goed voelt, en dan kijken waar het schip strandt. Niet bezig zijn met hoe het voor iedereen uitpakt. Want wat ik al zei, jou keuze is onderdeel van de les van een ander. En misschien moet jou keuze voor deze persoon wel negatief uitpakken. En er zijn meer mensen om je heen die gevolgen ervaren van jou keuze. En we kunnen nu eenmaal niet een keuze maken die voor iedereen positief uitpakt. Een keuze heeft voor de ene persoon een positieve uitwerking en voor de ander weer een negatieve. Accepteren dat dit zo moet zijn en dat andere mensen ook hun lessen krijgen waar ze van mogen leren. Dat helpt je om de controle en de verwachting los te laten.

Dan komen we weer op het punt dat we van de negatieve dingen in het leven het meeste kunnen leren. Als je een keuze die jij maakt die voor iemand anders negatief uitpakt en die persoon kan daar weer van leren dan doe je die persoon eigenlijk een gunst. En nu bedoel ik niet dat we alleen maar keuzes moeten gaan maken zodat ze voor anderen negatief uitwerken. Want dan zijn we ook weer aan het sturen, dus controle, en dan doen we het niet vanuit de goede intentie. Ik heb het er wel vaker over gehad in mijn blogs dat als we onze keuzes baseren op ons gevoel dan maken we op DAT MOMENT voor ONS de juiste keuze. Ons gevoel stuurt ons en als we dat volgen dan gebeurt er wat er moet gebeuren. En of dat nu negatief of positief uitwerkt dat is niet aan ons.

En er zal nooit een moment komen dat we geen verwachtingen hebben. We hebben sommige verwachtingen ook nodig als bescherming. Dit is meer als een natuurlijk instinct. Als we helemaal niet verwachten dat er iets gebeurt dan lopen we overal zomaar in en kan er voor onszelf gevaar ontstaan. Als we de straat oversteken en we verwachten niet dat er een auto aan kan komen dan steken we over en hebben we kans dat we aangereden worden. Het moet natuurlijk aanvoelen. Dus ook hier weer naar ons gevoel luisteren. Ons gevoel waarschuwt ons voor komend gevaar.

Wil jij ook beter naar je gevoel leren luisteren en minder in je hoofd zitten? Minder bezig zijn wat er gaat komen en meer in het hier en nu zijn? Neem dan contact met me op.