Waarom moet altijd alles betaald worden?

Je kent het wel, je hebt voor iemand iets gedaan en dan komt meestal een vraag als: “Wat heb je verdient?” of “Wat krijg je van me?” Een heel normale vraag in zo’n situatie. Als ik dit op mezelf betrek dan is het antwoord vaak: “Niks”. Want voor mij hoeft er niet altijd iets voor terug te komen. Ik ervaar dan heel vaak dat mensen toch door gaan duwen omdat ze me koste wat kost iets willen geven. Dat is heel goed bedoeld. Maar moet er altijd iets voor terug komen? Dit heeft allemaal te maken met balans.

Ook hierin hebben we weer te maken met energie. Bijvoorbeeld als jij gaat werken dan steek jij energie in je werk. Daar krijg je geld voor terug want geld is ook energie. De hoeveelheid geld moet in verhouding zijn met het geleverde werk. Als dit niet zo is dan gaat het wringen en dan klopt het niet. Dan zijn er mensen die zich daar niet prettig bij voelen met alle gevolgen van dien. Want het moet natuurlijk niet zo zijn dat jij altijd alles bij iedereen doet en dat niemand iets voor jou doet.

Als jij iets gaat doen voor iemand die je goed kent dan kan er tegenover het geleverde werk een geldbedrag staan. Maar het kan ook zo zijn dat die persoon iets terug doet voor je. Jij helpt bij deze persoon zijn verhuizing en hij/zij helpt als jij gaat verhuizen. Deze transactie hoeft dan ook niet direct te zijn. In dit voorbeeld hebben we het over gelijke dingen, namelijk allebei een verhuizing. Maar ook dit hoeft niet zo te zijn. Het kan ook zo zijn dat jij handig bent met een kastje ophangen en de ander staat altijd voor jou klaar als je er even doorheen zit.

Het is natuurlijk makkelijk om overal met geld iets af te rekenen. Want dat is een maatstaaf die we allemaal hanteren. Het wordt lastiger als we dat niet meer doen want de balans hierin is gevoelsmatig voor iedereen anders. Maar is de balans ooit echt 100% in het midden. Is het erg als je een keer wat meer doet voor een ander als de ander voor jou? Zo lang je er geen last van hebt en het voelt goed dan is er niet veel aan de hand. Alleen moet je wel waken dat je eerlijk tegen jezelf blijft en niet het belang van de ander boven dat van jezelf plaatst.

Het heeft er natuurlijk ook mee te maken wat mogelijk is. Heb jij heel veel middelen om iets voor een ander te doen en de andere weinig middelen om iets terug te doen dan kan het ook in balans zijn. Dat heeft te maken met de energie van de ander. Als de ander er misbruik van maakt dan is het niet OK. Maar is de andere persoon er juist heel dankbaar voor dan krijg je daar een goed gevoel van en dan is daardoor de weegschaal weer in balans. Het voelt goed om anderen die het hard nodig hebben te helpen als het voor jou niet veel voorstelt. Want wat voor jou niet veel voorstelt kan voor de ander de wereld betekenen.

Vandaar komt de vraag of altijd alles betaald moet worden? Worden we daar oprecht gelukkiger van? Ik zeg altijd tegen mensen die me koste wat kost wat willen geven. “Misschien komt er ooit een moment dat jij wat voor mij kan doen en dan is dat op dat moment ook geen probleem.” En als dat niet zo is dan is dat niet zo. Alleen blijf ik erbij dat we zelf verantwoordelijk zijn of die weegschaal in het midden is op wat voor manier dan ook.